Bahorgi qish

Bahordagi qish…

Ukam yoki bo’lmasam yaqin do’stim haqida yoqimli xotiralar bilan eslayman, chunki u kelgan davrada quvonch to’lardi doim. Yaqinlariga mehr ulashuvchi, qalblarni go’yoki nur ila yashnatuvchi samimiy gaplari doim o’z vaqtida chiqqani sabab quloqlarga xush yoqardi. O’zi yoshligidan har bir ishda tirishqoq edi. O’rganayotgan narsasini oxirigacha mag’zini chaqib tushunib olishga harakat qilardi. Maktabda ham ko’cha-ko’yda ham uyda ham “qo’li yengil”, ziyrak bola edi.

Yaratganning inoyati bilan, o’zining qiziqarli lekin birmuncha salobatli gaplarini yotgan holida yetkazishiga nasib qilgan ekan. Yosh, navqiron davrida bu xastalik uning irodasi uchun haqiqiy sinov bo’ldi. Lekin xech tushkunlikka tushmasdan to’g’rirog’i atrofidagilarga bilintirmasdan yaxshilikka intildi. Shu holida bo’lsa ham yaqinlariga, o’ziga qayg’urayotganlarga dalda bo’ldi. Kasallik haqida shifokorlardan to’liq ma’lumotlar bilan qiziqib, o’zi internet sahifalaridan, onlayn maslahatchi-doktorlarning konsultatsiyalari bilan tanishib chiqdi. Og’ir vaziyatga tushib qolganda “sabr”ni shior qilib oldi.

Bu yil yigirma to’rt bahorni qarshilagan bo’lardi. O’lkamizga bahor fasli kirib kelganiga bir oy bo’layotgan bo’lsa ham, uch kundan beri sovuq ob-havo hukmron. Har faslning o’z ziynati, fazli bor deb bejizga aytishmaydi. Bizlarga ham umrimizning har bir fasliga yarashadigan ko’rk bag’ishlash nasib etsin. Toki bahordagi qish xech birimizga navbatdagi mavsumlar kelgunicha ziyon-zaxmat yetkazmasin.